پنجشنبه ۰۹ آذر ۹۶ ۲۱:۵۷ ۱۱۶ بازديد
واژه مزديسنا واژه‌اي اوستايي است كه از دو جزء (مَزدَ + يَسنا) پديد آمده‌است. مزده (اهورامزدا) معني خداي دانا يا سرور مي‌دهد و يسنا (يسنه) نيز به معني ستايش و پرستش است و در مجموع معني مزداپرستي يا خداپرستي مي‌گيرد. يسنا مشتمل بر هفتاد و دو فصل مي‌باشد.[۹] اين واژه به گونه «مزديسني» هم گفته شده‌است. پيروان اين كيش را «مزديسنان» يا «خداپرستان» مي‌نامند. در برابر پرستش مزدا، پرستش ديوان در گذشته مرسوم بوده كه متون زرتشتي، اينان را ديويسنان و مذهبشان را ديويسني ثبت كرده‌اند.[۱۰] نام‌هاي ديگري براي اين دين وجود دارد كه مصطلح‌ترين آن در ايران دين زرتشتي است.در گذشته به پيروان اين دين بهدينان، مجوس، گبر[نيازمند منبع] نيز گفته شده‌است. در بيشتر زبان‌ها نام اين دين را به نام پيامبر آن، زرتشت منسوب مي‌كنند.